Komputer stacjonarny (ang. Desktop) - jest to komputer osobisty zaprojektowany do użytkowania w stałym miejscu, ze względu na rozmiar oraz konieczności posiadania stałego zasilania, gdyż nie ma możliwości zasilania z wewnętrznej baterii. Podstawowy zestaw to: obudowa (ang. case), klawiatura i mysz, monitor komputerowy oraz głośniki.

Komputery stacjonarne dominowały rynek na tle innych rodzai komputerów od kilku dziesięcioleci, natomiast w ostatnich latach sprzedaż laptopów przewyższyła sprzedaż komputerów desktopowych. Wraz z rozwojem technologii, pojawiła się możliwość umieszczania niemalże identycznych podzespołów w laptopach, co spowodowało spadek sprzedaży stacjonarnych PC.

Historia Desktopów

J. Biernat oznajmia, że niemożliwe jest jednoznaczne ustalenie daty powstania danego wynalazku. Zdecydowana większość z nich powstała jako ulepszenie poprzedniego, znanego rozwiązania. Jednakże możliwe jest wskazanie najistotniejszych momentów rozwoju metod obliczeniowych i mechanizacji obliczeń[1].

Ciężko stwierdzić, który komputer można uznać za protoplastę dzisiejszych desktopów, natomiast w latach 70 XX wieku królowały 3 modele, Commodore PET, TRS-80, Apple II, które po wyjęciu z pudełka były od razu gotowe do pracy.

Struktura komputera stacjonarnego

E. Gubriel objaśnia, że każdy z podzespołów komputera działa dzięki odpowiednim sterownikom. Współdziałanie tych podzespołów zapewnia zespół programów, który nazywa się systemem operacyjnym[2].

Strukturę komputera można opisać i wymienić na wiele sposobów, natomiast wyróżnia się trzy najważniejsze elementy:

Jednostka systemowa - jest to wieża (ang. tower) wraz ze wszystkimi komponentami umieszczonymi wewnątrz obudowy. Podstawowe elementy jednostki systemowej to: zasilacz, płyta główna, procesor, dysk twardy, pamięć RAM oraz opcjonalnie, karta graficzna.

- jest to wieża (ang. tower) wraz ze wszystkimi komponentami umieszczonymi wewnątrz obudowy. Podstawowe elementy jednostki systemowej to: zasilacz, płyta główna, procesor, dysk twardy, pamięć RAM oraz opcjonalnie, karta graficzna. Urządzenia wejścia - są to urządzenia komputerowe, których używamy do wysyłania instrukcji do komputera. Gdy komputer lub urządzenie odbiera polecenie lub sygnał ze źródeł zewnętrznych, zdarzenie to określa się jako dane wejściowe do urządzenia. Do urządzeń wejścia należy m.in. myszka, klawiatura, ekran dotykowy, mikrofon, kamerka internetowa oraz touchpad.

- są to urządzenia komputerowe, których używamy do wysyłania instrukcji do komputera. Gdy komputer lub urządzenie odbiera polecenie lub sygnał ze źródeł zewnętrznych, zdarzenie to określa się jako dane wejściowe do urządzenia. Do urządzeń wejścia należy m.in. myszka, klawiatura, ekran dotykowy, mikrofon, kamerka internetowa oraz touchpad. Urządzenia wyjścia - analogicznie do urządzeń wejścia, są to urządzenia, które odbierają sygnał wysyłany z komputera i przetwarzają na potrzeby własne. Dla przykładu, monitor po odbiorze sygnału z systemu, wyświetla obraz, głośniki wytwarzają dźwięk, a drukarka drukuje konkretne informacje na papierze.

Istnieją również urządzenia wejścia-wyjścia, które pozwalają na przesyłanie jak i odbieranie sygnałów. Idealnym przykładem jest pamięć USB, na której możemy trzymać swoje dane oraz przenosić na dowolne urządzenie z którym się połączymy.

Według E. Gubriela wyróżniamy zasadniczy komputer, urządzenia do komunikacji z komputerem oraz urządzenia zewnętrzne (peryferyjne)[3].

Typy Desktopów

Rozwój technologii pozwolił nam na eksperymentowanie i odkrywanie nowych rozwiązań. Dzięki temu, powstały zróżnicowane odłamy komputerów stacjonarnych. Najważniejsze z nich są Trzy kategorie:

pełnowymiarowe (ang. full-sized) - jest to klasyczna forma komputera stacjonarnego. Charakteryzuję się osobnym wyświetlaczem i łatwym dostępem do komponentów. Często przyjmuję formę wieży (ang. tower). Wszystkie elementy są połączone za pomocą kabli. Komputery te można w łatwy sposób modyfikować i aktualizować zgodnie z wymaganiami użytkownika, m.in. płytę główną, procesor, kartę graficzną oraz pamieć RAM.

(ang. full-sized) - jest to klasyczna forma komputera stacjonarnego. Charakteryzuję się osobnym wyświetlaczem i łatwym dostępem do komponentów. Często przyjmuję formę wieży (ang. tower). Wszystkie elementy są połączone za pomocą kabli. Komputery te można w łatwy sposób modyfikować i aktualizować zgodnie z wymaganiami użytkownika, m.in. płytę główną, procesor, kartę graficzną oraz pamieć RAM. All-in-one - Komputery stacjonarne typu „wszystko w jednym” integrują wewnętrzne komponenty w tej samej obudowie co wyświetlacz (wygląda jak zwykły monitor), zajmując w ten sposób mniej miejsca niż komputery stacjonarne z wieżą. Podobnie jak w większości laptopów, możliwość aktualizacji oraz wymiany komponentów wewnętrznych jest znikoma, ponieważ all-in-one nie zapewnia wygodnego dostępu do komponentów, które można aktualizować, a awarie niektórych podzespołów mogą wymagać wymiany całego komputera, niezależnie od stanu pozostałych elementów.

- Komputery stacjonarne typu „wszystko w jednym” integrują wewnętrzne komponenty w tej samej obudowie co wyświetlacz (wygląda jak zwykły monitor), zajmując w ten sposób mniej miejsca niż komputery stacjonarne z wieżą. Podobnie jak w większości laptopów, możliwość aktualizacji oraz wymiany komponentów wewnętrznych jest znikoma, ponieważ nie zapewnia wygodnego dostępu do komponentów, które można aktualizować, a awarie niektórych podzespołów mogą wymagać wymiany całego komputera, niezależnie od stanu pozostałych elementów. Kompaktowe (ang. compact) - Kompaktowe komputery stacjonarne są o wiele mniejsze w porównaniu z komputerami full-sized. Zazwyczaj jest to mały, niedrogi sprzęt o niskim poborze mocy przeznaczony do podstawowych zadań, takich jak przeglądanie stron internetowych oraz dokumentów. Wadą tego rodzaju komputera jest zmniejszona moc obliczeniowa, co powoduje brak możliwości uruchomiania złożonych lub wymagających dużych zasobów programów.

Przypisy

↑ J. Biernat 2005, s. 9 ↑ E. Gubriel i in. 2009, s. 18 ↑ E. Gubriel i in. 2009, s. 18

Bibliografia

Biernat J. (2005), Architektura komputerów , Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, s. 9

, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, s. 9 Carlson B. (red.) (2012), Timeline of Computing History , IEEE Computer Society

, IEEE Computer Society Gurbiel E. (red.) (2009), Technologia informacyjna , Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, s. 18

, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, s. 18 Metzger P. (2007), Anatomia PC. Wydanie XI , Helion

, Helion Sysło M. (2012), Technologia informacyjna w edukacji , Uniwersytet Wrocławski, Wrocław, s. 3

, Uniwersytet Wrocławski, Wrocław, s. 3 Walter I. (2011), Steve Jobs, Simon & Schuster, New York

Autor: Kacper Kowalewski, Zuzanna Czudaj, Martyna Kaleta.